Bilgisayarda kayıtlarımı dolaşırken denk geldim aslında çok iyi bir kayıt değil fakat nedense etkiliyor beni :) Bir yandan da eskilere götürüyor olmasının da etkisi var muhtemelen. 2011 yılından bir kayıtmış. Dinleyin bakalım (:
Saçma sapan bir projeyle karşınızdayım :D Bu program sayesinde bankaların müşteri hizmetlerinin güvenlik testlerini geçmeniz artık çok daha kolay olacak.
Bu uygulama özellikle annesinin evlenmeden önceki soyadı uzun olanlar ve kendisine "Annenizin evlenmeden önceki soyadının 3. ve 14. harflerini söyler misiniz?" gibi sorular yöneltildiğinde ne yapacağını şaşıranlar için bire birdir :D
Yaklaşık 6 aydır zorlu süreçlerden geçiyorum aslında, hızlı ve sert değişimler yaşıyorum, farklı adaptasyon süreçleri geçiriyorum, her zorlukla beraber bir kolaylık da geliyor bir şekilde ama her kolaylık sonrası bir üst model zorlukla karşılaşıyorum 
. Son günlerde de içinde bulunduğum oyunun zorluk seviyesi iyice artmaya başladı . Hatırlamıyorum hangi yazımdaydı ama önceki yazılarımdan birinde de bahsetmiştim; sürekli bir yaratım içerisindeyiz. Her saniye kendi gerçekliğimizi yaratıyoruz, farkında olalım ya da olmayalım, bu yaratım anlık oluyor ama anlık yaşanmıyor, üç yıl önceki düşüncenizin sonucunu şimdi yaşıyor da olabilirsiniz. Bununla beraber bu koca evren sürekli bütün ihtiyaçlarımızı karşılıyor, gerçekliğimizi yaratmamıza paralel olarak, evren de bize olay, kişi, durum, ya da para gibi ihtiyaçlarımızı gönderiyor. Bu yazdıklarıma gerçekten inanıyorum ve yıllardır somut bir şekilde bu inanca paralel bir sürü olay da yaşadım.
Evrendeki yerimizi idrak edebilmemiz pek mümkün değil gibi aslında.. Hani düşünür, çabalar, anladığımızı zannedebiliriz ama özünde, bu çok zor bir şey gibi.. Çünkü boru değil "EVREN" :D Neyse çok konuşmanın manası yok 100.000'stars adında güzel bir atraksiyon hazırlamış google, evrende nokta kadar bile yer kaplamadığımızı daha rahat görüp, idrak edip ona göre yaşamaya çalışabiliriz sanırım (:
“Hayat, Korkunun Bittiği Yerde Başlar.” - OSHO
Yogaya başlamadan önce bu ve benzeri sözleri üzerine çok düşünmezdim ya da hatırlamıyorum, bilemiyorum
Bir şeyi yapmaya ya da yapmamaya karar verme aşamasında korkular tarafından yönetildiğimi yogayla fark ettim. Bir poza girerken(özellikle de ters duruşlar ya da el dengeleri) kapıldığım korku ne söylüyorsa gerçekten de onu yaşıyordum. Ya korktuğum için hiç denemedim ya da deneyip korktuğum şekilde olmasına izin verdim.
Karga duruşundan, kafa duruşuna geçiş akışını ilk kez deneyeceğim zaman(ayrı ayrı iki pozda da durabiliyordum) içimden bir ses, yapamazsın, düşeceksin diyordu ama yine de gözümü karartıp denedim. Karga pozuna girdim, bir süre durup kafamı yere koydum, dizlerim kollarımda kafam yerde o şekilde birkaç saniye durdum fakat içimden bir ses nasıl durabilirsin, düşmelisin sen diye haykırıyordu resmen ve kendimi arkaya doğru fırlattım istemsizce, düşürdüm kendimi. Oysa ki yapmıştım, duruyordum ama o korku o denli içime işlemişti ki tezahür etmemesi imkansızdı!